Jeszcze jedna kwitnąca nadal górska roślina. Starzec górski Senecio subalpinus. Rodzaj nielubiany – kilkadziesiąt gatunków w Polsce, około tysiąca na świecie. Często bardzo podobnych. Na co dzień mamy do czynienia np. ze starcem wiosennym czy starcem jakubkiem. W lasach, zwłaszcza w Karpatach i Sudetach spotkamy starca gajowego.
Rodzina Asteraceae więc znów kwiatostanem koszyczek czyli na zdjęciu nie pięć, czy sześć ale ponad setka kwiatów. W środku obupłciowe rurkowate, na brzegu języczkowate żeńskie.
Roślina pospolita w Karpatach Zachodnich od regla dolnego po piętro halne. Wysoka na 30 – 90cm. Koszyczki około 3 -4 cm zebrane po kilka w górnej części rośliny. Dość łatwo można rozpoznać starca górskiego po liściach – blaszka sercowato-jajowata, ząbkowana często bardzo wyraźnie. Dolne i odziomkowe na długich ogonkach. Rośnie na brzegach potoków, górskich łąkach i halach, także na obrzeżach lasów. Unika gleb ubogich, woli te żyzne.
Kwitnie od końca czerwca do końca września.
Na górnym zdjęciu koszyczki z kwiatami, na dolnym liście.
![](https://okiemprzyrodnika.wordpress.com/wp-content/uploads/2020/10/120078424_3297251097038682_3739856677954758109_o.jpg?w=762)